1993-ին ազատագրված Քարվաճառը, որն Արցախը Հայաստանին կապող երկրորդ հանգույցն էր, քսանյոթ տարի անց դատարկվում է։ Հեռացողները կազմաքանդում եւ այրում են իրենց տները։ Անհնարին վերադարձը, թե՞ պարտության մորմոքն է ստիպում բացառել հետ հայացքը. դժվար է ասել։
Ինչպես երաժշտությունն, այնպես էլ լուսանկարն, անկեղծություն են «պահանջում», այս հարցում բախտս բերել է…