Այսօր Կարպիս Փաշոյանը զրուցել է «Անտարես» հրատարակչության տնօրեն Արմեն Մարտիրոսյանի հետ։
Սխալը՝ ճշտի տեղ
Օրինակ էն երեխան, որ գիտեր, որ մաման ուսուցչուհու հետ խոսել են ընտրակեղծարարության մասին, ինքը հո գիտի, որ մաման պետք է գնա ընտրի էսինչին։
-Դա անցյալ ա։
-Անցյալ ա, բայց էդ էրեխեն ապրում ա, մեծացել ա, ինքը գիտի, որ էդ ա ձեւը։ Կամ երբ որ էրեխուն ուղարկում են բուհ։ Համ ծնողը գիտի, որ բան չի սովորելու, համ էրեխեն գիտի որ բան չի սովորելու, համ էլ էն դասախոսն ա էկել, որ չի սովորացնում կամ նշանակում ա ինչ-որ գնահատական ոչ էն աստիճանի գիտելիքների համար։ Շատ կարեւոր կտոր ա, չէ՞, էդ բուհը մարդու կայացման համար, բայց մենք ի՞նչ ենք սովորեցնում մեր բուհում։ Որ միշտ կարաս սխալը ճշտի տեղ անցկացնես, չիմացածը իմացածի տեղ անցկացնես, ամեն ինչ գնվում ա։