«Բանաստեղծական Տրապիզոնը, ուր ծնա ես եւ ապրեցա իմ երեխայությունը, Կոստանդնուպոլիսը, ուր անցան իմ պատանեկության երազ տարիները, Իտալիան, ուր ապրեցի առաջին երիտասարդությանս բաբախուն խանդավառությունները, ապա Ավստրիան, Ֆրանսիան, Գերմանիան, Ռուսաստանը, ուր ման ածեցի իմ խոհերը, եւ մայրաքաղաքներում, ուր լուրջ եւ բարձր շրջաններում անցուցի լավ բաները գնահատելու կարողությանս հասունության տասնյակ տարիներ, բոլոր, բոլորը խունացան, գորշացան միանգամայն 1900-ի հուլիս ամսի այն անմոռանալի առավոտյան, երբ Թիֆլիս-Ալեքսանդրապոլ գնացքը կանգ առավ Շիրակի դաշտում»,- Հայաստան կատարած իր առաջին այցի մասին գրում է ջրանկարի խոշորագույն վարպետ, ճարտարապետական բնանկարի հիմնադիր Արշակ Ֆեթվաճյանը:
Մասնագիտությամբ լեզվաբան եմ, բայց հիմնական զբաղմունքս եղել է լրագրությունը։ Սկսելով «Շողակաթ» հեռուստաընկերությունից՝ մշտապես լուսաբանել եմ մշակութային իրադարձություններ՝ խնդիր ունենալով արվեստի երեւույթները չթողնել ստվերում։